ಬೋರ್ ಪುರಾಣ

ಅದ್ಯಾಕೋ ಏನೋ ಕೆಲವೋಮ್ಮೆ ಕಾರಣನೆ ಇಲ್ಲದೆ ಬೋರ್ ಫೀಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ, ಕೆಲಸಗಳಿಲ್ಲವಾ ಇರುತ್ತೆ ಮುಗಿಯದಷ್ಟು,ಇಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲದೆ ಗೆಳೆಯರಿದ್ದಾರೆ ಸಂಗಡಿಗರಿದ್ದಾರೆ, ನನ್ನವರೂಂತಾ ಮನೆ ಮಂದಿ ಇದ್ದಾರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದು ಏಕಾಂಗಿತನ ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.ದಿನ ನಿತ್ಯ ಅದೇ ಆಫೀಸು ,ಆದೇ ದುಡಿತ,ಅದೇ ಟ್ರಾಪೀಕ್ ಅದೇ ಗಿಜಿಗುಡುವ ಶಬ್ದ ಇದೆಲ್ಲದರ ಏಕಾನಥೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸು ರೋಸಿ ಹೋಗುತ್ತಾ? ಒಂದು ಹಂತದ ಗುರಿತಲುಪಿದ ನಂತರ ಮುಂದೆ ಮಹತ್ತರವಾದ ಯಾವೂದೆ ಗುರಿ ಇಲ್ಲದಾದಾಗ ಮನ ಹಿಂಗಾಡುತ್ತಾ?ಇರಬಹುದೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ಯಾಕೋ ಬೋರ್ ಅಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಹಾಡ್ ಕೇಳೋ ಮಗ, ಪಾರ್ಟಿ ಮಾಡೋಣ ಬಾ, ಸ್ವಲ್ಪ ಅಡ್ಡಾಡಿಕೊಂಡು ಬಾ, ಒಂದು ಕಾಫಿ ಕುಡಿದು ಪ್ರೆಶ್ ಆಗೋ ಹೀಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲಹೆಗಳ ಮಹಾಪೂರವೆ ಬಂದು ಬೀಳುತ್ತದೆ.ಹೂಂ ಒಂದಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇವುಗಳು ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬಿದರೂ ಅದು ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಅಷ್ಟೆ, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತೊಡಗಿದಾಗ ಮತ್ತದೆ ಬೇಸರ ಅದೇ ಏಕಾಂತ !!!!ಈ ಬೋರ್ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ನೆಗ್ಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡಲಾಗದು! ಕಾರಣ ಇದು ತಮ್ಮ ತನವನ್ನ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೆ, ನಮ್ಮ ಚೈತನ್ಯವ ಹುದುಗಿ ಕೀಳರಿಮೆ ಗೀಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತೆ ,ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸಗಳು ಮನ ಒಪ್ಪದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ತೊಡಗಿಸಿ ಚಂದದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಬಹುದಿತ್ತು,ಸಂಪಾದನೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದಿತ್ತು ಅನ್ನೋ ಕೊರಗು,ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ತನ್ನ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ನ್ಯಾಯ ಒದಗಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂಬ ಕಳವಳ,ಹೀಗೆ ಇನ್ನೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕೀಳರಿಮೆಗಳು ಗಿರಕಿ ಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತದೆ.ಈ ಬೋರ್ ಅನ್ನೋದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯ ತಿನ್ನೋ ಆಹಾರ, ಧರಿಸೋ ಉಡುಪು, ಓಡಿಸೋ ಗಾಡಿ ಹೀಗೆ ಯಾವುದನ್ನೋ ಬಿಟ್ಟಿರದ ನಂಟು.ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ ಸಂಸಾರದಲ್ಲೂ 3 - 4 ವರುಷ ಕಳೆದಂತೆ ಬೋರ್ ಶುರುವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ, ಹಾಗಂತ ಪ್ರೀತಿ ಕಡಿಮೆ ಆಯೀತೂಂತಾನಾ? ಅಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದಂತೆ ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಒಂಟಿತನ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬೋರ್ ಮಯ.

ಮನೆ ಫರಿಧಿಯಲ್ಲೆ ಸಿಗಬಹುದಾದಾ ಟಿವಿ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ಸ್, ಹಾಡುಗಳು ಕೂಡ ರಿಪ್ರೆಷ್ ಮೆಂಟ್ ತರಬಲ್ಲುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಾ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಾ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಟಿವಿ ಆನ್ ಮಾಡಿದಂಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಸುದ್ದಿಗಳು. ಜೋತಿಷಿಗಳೂ,ಪೂರ್ವ ಜನ್ಮ, ರಾಜಕಾರಣದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗಳೂ, ರಾತ್ರಿ ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ ಬೀಳಿಸೋ ಕ್ರೈಮ್ ನ್ಯೂಸ್ ಗಳೂ ಇತ್ಯಾದಿ ಟಿವಿಯನ್ನೂ ದೂರ ಇಡುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಮನೆಯೋಳಗೆ ಅಡ್ಡಾಡೋದೆ ಹಿತವೆಂದು ಹಂಗೆ ಸುತ್ತರಿಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ. ಇನ್ನೂ ಮೋಬೈಲ್ ಕೂಡಾ ಈ ಬೋರ್ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಮಹತ್ತರ ಕಾಣಿಕೆ ಕೊಡುತ್ತೆ.ಈ ಬೋರ್ ಅನ್ನೋದು ನಿಮ್ಮದೂ ಆಗಿದ್ದರೂ ಆಗಿರಬಹುದೇನೋ? ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಬೋರ್ ಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ರಿಪ್ರೆಶ್ ಮೆಂಟು ಸಿಗೋದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಂದ? 

ನನಗೆ ಈ ಬೋರ್ ಹುಚ್ಚು ಬಂದಾಗ ಈ ಹುಚ್ಚು ಕಳೆಯಲು ಹೀಗೋಂದು ಹುಚ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಬೈಕ್ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಟ್ಯಾಂಕ್ ತುಂಬಿಸಿ ಹೊರಟೆ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ? ಎಲ್ಲಿಗೆ? ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವದಿಲ್ಲ, ಸುಮ್ಮನೆ ಟ್ರಾಪಿಕ್ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಎಕ್ಸಲೇಟರ್ ತಿರುವತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ ಗಾಡಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುತ್ತೆ, ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಐ ಪ್ಯಾಡ್ನಲ್ಲಿ ಸ್ಟೋರಾಗಿರುವ ಹಾಡು ಗುನುಗುತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಅಷ್ಟೆ. ಎಷ್ಟೋ ದೂರ ಸಾಗಿದ ನಂತರ ನಾನೆಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ? ಇಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಬಂದೆ ?ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ದಿ ಎಂಡ್ ಮತ್ತೆ ಮರಳುತ್ತೇನೆ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಹುಮ್ಮನಸಿನೊಂದಿಗೆ. ಒಂದಷ್ಟು ದಿನಕ್ಕೆ ಈ ಚೈತನ್ಯ ನನ್ನ ಜೀವಂತಿಕೆಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತೆ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸುತ್ತಲಿನ ಹಳ್ಳಿಗಳೂರಿನ ಮಣ್ಣಿನ ವಾಸನೆ ನಾ ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದೇ ಈ ಹುಚ್ಚಿನಿಂದ.ಇದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಪುಸ್ತಕದ ಮೊರೆ ಹೋಗುವದು, ಹೀಗೆ ಏನಾದರೂ ಗೀಚುವದು,ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲರನ್ನ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಹರಟುವದು ಹೀಗೆ ಏನೇನೋ ಬೋರ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಏನೇನೋ ಚಟುವಟಿಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಿತನಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನನಾಗುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತೆ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಚೇತೋಹಾರಿಯಾಗಿ ಮರಳುವವರೆಗೆ......!!! ಅವರವರ ಅಭಿರುಚಿಯಂತೆ ದಿನದ ದಿನಚರಿಗಿಂತ ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಿನ್ನವಾದ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ತೊಡಗಿಕೋಳ್ಳೋದು ಈ ಬೋರ್ ಸಿಂಡ್ರೋಮ್ ಒದ್ದೋಡಿಸಲು ಇರುವ ಸುಲಭ ದಾರಿ ಅಂತ ನನಗನ್ನಿಸಿದೆ.ಹಾಗೆ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕೂತು ಕೆಲಸ ಮಾಡೋರಿಗೆ ಬೋರ್ ಫೀಲ್ ಆಗೋವಷ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಆಗಲ್ಲ.ಅಪೀಸ್ ಹೊರಗಿದ್ದು ಕೆಲಸ ಮಾಡೋ ಮಂದಿಗೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಷಯಗಳು ಕಣ್ ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿರುತ್ತೆ,ಕೂಲಿ ಇನ್ನಿತರ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋ ಮಂದಿಗೆ ದೇಹ ದಂಡನೆ ಕಿಲುಬುಗಳ ನೋವು ಬೋರ್ ಪೀಲಿಂಗ್ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೂ ಸುಳಿಯದಂತೆ ಲಕ್ಷಣ ರೇಖೆಯನ್ನು ಹಾಕಿರುತ್ತೆ, ಹಳ್ಳಿಗರು ಬಿಡಿ ಆ ಪ್ರಶಾಂತತೆ, ಬೆಳೆದ ಬೆಳೆ, ಮೈ ತುಂಬಾ ಕೆಲಸಗಳ ಮದ್ಯೆ ಕಳೆದು ಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಈ ಬೋರ್ ಪದಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿರೋದಿಲ್ಲ.ನನ್ನೂರು ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಇದ್ದು ಬಂದರೆ ಅದರಿಂದ ಸಿಗೋ ದೊಡ್ಡ ರಿಪ್ರೆಶ್ ಮೆಂಟ್ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ. ಒಂದಾರು ತಿಂಗಳು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಆರಾಂಸೆ ತೊಡಗಬಹುದಾದ ಚೈತನ್ಯ ಅಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವ ಬರೀಯ 2 ದಿನ ನನ್ನದಾಗಿಸುತ್ತೆ. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಪರಿಸರವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟೋಂದು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ಅಚ್ಚರಿ, ಪ್ರಕೃತಿ ಅದೆಷ್ಟು ಪಾಠವನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತದಲ್ವಾ ಅನ್ನೋ ಕೌತುಕ ಪ್ರತಿ ಭಾರಿಯಂತೆ ನನ್ನೋಡಲ ತುಂಬಿ ಪ್ರಕೃತಿಯೆಡೆಗಿನ ಸೆಳೆತವ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಗೋಳಿಸುತ್ತೆ.

ಆದರೂ ಈ ಬೋರ್ಗೋಂದು ಸಲಾಮು ಕೊಡಲೆ ಬೇಕು? ಯಾಕಂತೀರಾ? ಈ ಬೋರ್ ನನಗೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಚಟುವಟಿಕೆ ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ನನ್ನದಾಗಿಸೋಕೆ ನನ್ನ ಉದ್ದೀಪನಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಬಂದಿದೆ,ಓದಿನ ಹವ್ಯಾಸ,ಅಲೆದಾಡೋ ಅದ ಮೂಲಕ ಒಂದಷ್ಟನ್ನು ಅರಿಯುವ ಅಭ್ಯಾಸ, ಹಿಂಗೆ ಗೀಚುವ ಹವ್ಯಾಸ, ಹಾಡು ಕೇಳೋ ಹವ್ಯಾಸ, ಹರಟೋ ಹವ್ಯಾಸ,ಗೆಳೆಯರೊಡಗೂಡೋ ಹವ್ಯಾಸ ಹೀಗೆ ಒಂದಾ ಎರಡಾ?ಇದೆಲ್ಲವೂ ನನಗೆ ನಾನೆ ಅನುಭವಿಸಿದ ಬೋರ್ ನನಗಾಗಿ ಕೊಟ್ಟ ಉಚಿತ ಹವ್ಯಾಸಗಳು.ಹೀಗೆ ನಮಗೆ ನಾವೆ ರಿಪ್ರೆಷ್ ಮೆಂಟ್ ದಾರಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಲ್ಲಿ  ಬೋರ್ ಜೀವನವ ಬೋರಾಗಿಸದೆ ಪಾಠವಾಗಬಲ್ಲುದು, ಬೋರ್ ಕಳೆಯಲು ಮದಿರೆಯೊಂದಿಗೆ ಚಿಯರ್ಸ್ ಹೇಳಬೇಕಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲಾ ಮಧುರ ಹವ್ಯಾಸಗಳೊಂದಿಗೂ ಚಿಯರ್ಸ್ ಅನ್ನಬಹುದು.ಅದು ನಮ್ಮತನವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟೂ ಸುಂದರಿಸಬಹುದು. ಎನೋಪ್ಪಾ ಬೋರ್ ಪುರಾಣ ನಿಮಗೆ ಬೋರ್ ಅನಿಸದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು. ಸರಿ ಮತ್ತೆ ಕಾಣೋಣ ಶುಭವಾಗಲಿ.

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ:-desicomments.com